Pratik İlahiyat, Felsefe Doktoru

Uygulamalı İlahiyat Doktora programının amacı, bilgiyi keşfetmek ve genişletmek ve pratik teolojide öğretim yeterliliğini arttırmaktır. Pratik teoloji, dini toplulukların uygulamalarının ve bu uygulamaları şekillendiren ve bunlara meydan okuyan geleneklerin ve sosyal bağlamların teolojik olarak konumlandırılmış, disiplinlerarası bir çalışmadır. Herhangi bir dini topluluğun uygulamaları, ortak değerlerini somutlaştırarak ve temel anlatılarını canlandırarak bu topluluğu sürdürür ve dönüştürür. Bu tür uygulamaların örnekleri arasında ayin ritüelleri; hizmet, adalet ve merhamet eylemleri; yetiştirme, eğitim ve formasyon uygulamaları ve bir topluluğun geleneğinin yeni kültürel ve sosyal bağlamlar içinde başkalarına aktarılması. Dini uygulamalar, eşsiz tarihleri ve kurumsal ortamları ve kendine özgü kutsal metinleri, ritüelleri, sembolleri ve teolojik anlayışlarıyla birlikte, tüm inanç geleneklerinde görünür.

Boston University School of Theology uygulamalı teoloji doktora programı, çeşitli tezahürlerinde söz konusu geleneğin metinleri, fikirleri, tarihi ve kurumlarıyla ilgili Hristiyan uygulamalarının teolojik bir çalışması olarak konumlandırılırken, bu uygulamaların diğerleriyle karşılaştırmalı çalışmasını teşvik eder. dini gelenekler ve tarih, sosyoloji, psikoloji, kültürel antropoloji, ritüel teori, felsefe ve etik gibi aynı kökenli disiplinler ve metodolojiler açısından. Boston Üniversitesi'ndeki tüm eğitim programlarında olduğu gibi, öğrencilerin bu çalışmaya katılmak için kendilerini Hristiyanlığın veya herhangi bir dini geleneğin taraftarı olarak tanımlamaları gerekmez.

Dini toplulukların uygulamalarını incelerken, pratik teolojideki doktora programı, öğrencileri çağdaş durumu anlamaya ve değerlendirmeye, kilisenin somutlaşmış inanç tanıklığını tarihsel ve sistematik olarak yansıtmaya ve Hıristiyan uygulamaları için sadık ve etkili stratejiler geliştirmeye hazırlamak için tasarlanmıştır. Ortak bir yapıya ve dini bir merkeze sahip olmakla birlikte, bu hazırlık bağlamın özgünlüğünü vurgular. Katı disiplinler arası beceriler ve son derece bütünleştirici bir zeka gerektiren bir odak çeşitliliği gerektirir. Dini uygulamaları incelerken birincil disiplinlerarası ortaklar ve metodolojik yaklaşım, söz konusu uygulamaların özelliğine göre seçilmeli ve belirli sorunları ele almalıdır. Aynı zamanda, doktora programının her öğrencinin hazırladığı ortak görevler vardır.

İlk olarak, öğrenciler uygulamaların kalın bir tanımını, analizini ve yorumunu sağlayabilmelidir. Bireysel öğrenci tipik olarak bu tanıma öncelikle tek bir disiplin içinden yaklaşacaktır (örneğin bir tarihçi veya bir sosyolog olarak). Bu nedenle, öğrenci belirli bir dil ve araştırma yöntemi hakkında bilgi sahibi olmalıdır. Yine de, pratik teoloji çalışması, güçlü disiplinler arası beceriler ve son derece bütünleştirici bir zeka gerektirir. Kendi bağlamları içindeki uygulamaların teolojik bir anlayışı asla sadece ampirik veya tarihsel bir bilim değildir, hermenötik olarak tanımlanmış bir durumdan başlar ve insan eylemlerinin anlamını aydınlatan yorumlama becerilerini kullanarak, bunların zengin dokulu 'okumalarını' mümkün kılar.

İkincisi, pratik teoloji alanındaki öğrenciler eleştirel ve karşılaştırmalı teolojik yansıtma yapmalıdır. Pratik teoloji disiplini, ilk ve daha açıklayıcı bir anın ötesine, pratiği yeniden hayal etme ve dönüştürme gibi devam eden yaratıcı göreve doğru ilerler. Bunu yaparken, disiplin, tüm doktora öğrencilerinin Hıristiyan inancının inançları ve uygulamaları hakkında sistematik ve tarihsel olarak düşünme ve kutsal metinlerde bulunan iyilik, güzellik ve hakikat ortak vizyonları hakkında sorular sorma ve yargılarda bulunma becerisini gerektirir. , bu geleneğin topluluğunun ritüelleri ve kalıpları, her zaman diğer dini ve seküler geleneklerle sohbet halindedir. Bu şekilde, pratik teolojik araştırma asla bir yandan salt tanımlamaya ya da diğer yandan pratik değerlendirmelere, kurumsal ataletlere ve bağlamsal güçlere teslim olmaya indirgenmez.

Üçüncüsü, pratik teolojideki doktora programı, öğrencileri, inanç topluluklarının kurumsal ihtiyaçları ve kişilerin sosyal, politik ve kültürel ortamlarında yaşadıkları dini deneyimlerle yakın ilişki içinde uygulamayı sürdürmek ve dönüştürmek için bağlamsal stratejiler geliştirmeye hazırlayacaktır. Bu görevde, öğrencilerin ayrıca müzik sanatları ve retorik veya eğitim bilimleri, örgütsel yönetim ve iletişim gibi çeşitli disiplin ortaklarıyla diyaloğa girmeleri gerekecektir. Pratik teolojiye bu yaklaşım, dini bir geleneğin, bu geleneğin karşı karşıya olduğu sorunların ve rollerin bütünleşik yorumuna odaklanarak, onu Hıristiyan bakanları hazırlamak için tasarlanmış bir müfredat veya mesleki beceri derslerinin bir koleksiyonu olarak alanlardan farklıdır. İlahiyat eğitiminin tüm disiplinlerinin yanı sıra çeşitli sanat ve bilimler tarafından bu sorunları ele alırken oynadı. İkincisi, bu yaklaşım, disiplinleri temel bir çekirdek oluşturan klasik disiplinlere ve ardından sadece çekirdeği "uygulayan" pratik disiplinlere ayıran teolojik eğitim anlayışlarından farklıdır. Boston University School of Theology doktora programında uygulama, teolojik normların uygulanması ve üreten kaynağıdır. Üçüncüsü, pratik teolojiye bu yaklaşım geleneksel olarak 'pastoral teoloji' olarak adlandırılan uygulamaların incelenmesini içerirken (ayin ve ritüelin liderliğine, vaaz etme, evanjelizm, din eğitimi ve oluşumu, sosyal eylem ve sosyal yardım, topluluk oluşturma ve organizasyona odaklanmıştır ), burada uygulamanın temsilcisi, yalnızca veya esas olarak bir rahiplik veya din adamları değil, inanç topluluğunun kendisidir. Önerilen program, bu nedenle, pratik teolojinin eski 'ruhban' paradigmasını genişletir.